زمینه و هدف: یکی از مهم ترین عواملی که می تواند پرستار را جهت انجام عمل اخلاقی ترغیب نماید و از وقوع عمل غیراخلاقی پیشگیری نماید برخوردار بودن از شهامت اخلاقی است. با توجه به اهمیت موضوع و ضروری بودن آن در رفتار دانشجویان پرستاری این مطالعه با هدف تعیین شهامت اخلاقی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی یزد انجام گرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر، توصیفی مقطعی می باشد که در سال 1398 طی نیمسال دوم بر روی 242 نفر از دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد پرستاری به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای در دانشکده های پرستاری وابسته به دانشگاه علوم پزشکی یزد انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه شهامت اخلاقی Sekerka که در سال 2009 با 15 گویه طراحی شده است، استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. داده ها با شاخص های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، درصد) و آمار تحلیلی (ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه) توصیف وتحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه 242 دانشجو با رده سنی (44-18) چهار سال و با میانگین سنی (45/3 ± 90/21) سال شرکت داشتند. میانگین نمره شهامت اخلاقی(84/7 ± 72/55) بود. میانگین نمره شهامت اخلاقی در دانشجویان پرستاری میبد (06/7 ± 98/56) و دانشجویان پرستاری یزد (62/8 ± 46/54) بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشتند (38/0T-Test, P=). بیشترین میانگین نمره در ابعاد شهامت اخلاقی کل دانشجویان، در بعد عامل اخلاقی (21/2 ± 88/11) و کم ترین میانگین نمره در بعد تحمل تهدید (90/1 ± 25/10) گزارش شد. نتیجه گیری کلی: براساس یافته ها، میانگین نمره شهامت اخلاقی دانشجویان در سطح متوسط بود. به نظر می رسد دانشجویان دارای حس مسئولیت پذیری در هنگام مواجه با مسائل اخلاقی هستند اما برای رسیدن به بهینه ترین حالت نیاز به بکارگیری مداخلات مناسب می باشد. به نظر ضروری می رسد که دانشکده های پرستاری در طول دوران تحصیل عملکردهای اخلاقی را در دانشجویان تقویت و تربیت نمایند. انتظار می رود مربیان با توجه به نقش الگو بودن خود، تقویت شهامت اخلاقی در میان دانشجویان را تشویق نمایند.

زمینه و هدف: امروزه آموزش تئوری دروس علوم تشریحی شامل آناتومی، بافت شناسی و جنین شناسی به دو شیوه ادغامی و سنتی تدریس می شود و گمان بر این است که این شیوه تدریس ادغامی برای دانشجویان پزشکی کمک به تفهیم بهتر دروس در دوره های بالینی شان می باشد. لذا با توجه به اهمیت نظر دانشجویان پزشکی بر آن شدیم تا طی یک نظر سنجی دید گاه دانشجویان را درباره فرایند ادغام دروس علوم تشریح جویا شویم.روش کار: جامعه این پژوهش، دانشجویان رشته پزشکی ورودی 87، در دانشگاه علوم پزشکی یزد که برنامه تدریس ادغام در مورد آنان اجرا شده بود انجام شد. ابزار پژوهش یک پرسشنامه محقق ساخته است. سووالات پرسش نامه به منظور سنجش میزان آگاهی دانشجویان از طرح ادغام دروس علوم تشریحی، میزان امکانات برای فرایند طرح ادغام، ترتیب ارایه دروس و چگونگی طرح ادغام، تهیه شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارSPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که اکثریت پاسخ دهندگان میزان آشنایی خود را با فرایند طرح ادغام به میزان متوسط ارزیابی نموده اند. آزمودنی ها بیان کردند که طرح ادغام در تسهیل یادگیری دروس علوم تشریحی به طور متوسط موثر بوده است اکثریت پاسخ دهند گان میزان هماهنگی طرح ارگان سیستم با تدریس عملی را به میزان متوسط اعلام کردند. دانشجویان موافقت خود را با ادغام دروس جنین و بافت و آناتومی از آنان به میزان زیاد اعلام کرده اند. پاسخگویان اولویت تقدم و تاخر ارایه دروس را به ترتیب بافت شناسی ،جنین شناسی ،آناتومی و فیزیولوژی ذکر نموده اند.نتیجه گیری: دانشجویان، به فرایند طرح ادغام افقی دروس علوم پایه پزشکی نسبتا مناسب بود. با توجه به نتایج مطالعه حاضر تنظیم جدول زمان بندی طرح درس دیدگاه با اولویت بافت شناسی، جنین شناسی، آناتومی و فیزیولوژی مناسب تر خواهد بود.

در جهان پیشرفته امروزی، جذب دانشجویان پزشکی به سمت تخصص روان پزشکی، به عنوان یک مشکل مطرح می باشد. صاحبان امر عقیده دارند وقتی دانشجویان پزشکی وارد دانشکده می شوند، با یک نگرش منفی نسبت به این رشته مواجه اند و این نگرش منفی روز به روز افزایش می یابد، این در حالی است که بسیاری از دانشجویان، استعداد ویژه ای در این رشته دارند. بنابراین، بررسی نگرش دانشجویان پزشکی از آن جهت که بر انتخاب روان پزشکی به عنوان تخصص موثر است، اهمیت زیادی دارد. دانشجویان پزشکی در سه مرحله علوم پایه، پیش بالینی و بالینی، به نحوی با دروس مربوط به روان پزشکی و بیماران مربوطه سروکار دارند ...

مقدمه کارکنان مراقبت های بهداشتی و درمانی در معرض حوادث و آسیب های شغلی متعددی قرار دارند که رخداد آن ها زمینه مشکلات جسمی و روانی برای کارکنان به دنبال دارد. کنترل میزان حوادث عامل مهم برای کاهش مخاطرات؛ تامین سلامت کارکنان و بیماران و تلاش برای پیشگیری از وقوع حوادث شغلی به خصوص در محیط های بالینی است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی حوادث شغلی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی یزد انجام شد. روش بررسی این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی و به صورت مقطعی است که در سه بیمارستان آموزشی شهر یزد انجام شد. تعداد 186 نفر از کارکنان غیرپزشک بخش های مختلف این سه بیمارستان با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه 18 سوالی حوادث شغلی به انجام رسید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و به کمک آمار توصیفی و آزمون های آماری من ویتنی و کروسکال والیس انجام گرفت. نتایج از بین حوادث مورد مطالعه بیشترین مواجهه کارکنان تماس پوستی با خون یا سایر مایعات بدن و کمترین مواجهه، سقوط از ارتفاع بوده است. همچنین نتایج نشان داد که بین جنسیت افراد با تعداد و نوع وقوع حوادث رابطه ای وجود ندارد؛ اما در برخی از حوادث بین تعداد وقوع و نوع حادثه با محل خدمت، سنوات خدمت، مدرک تحصیلی، شیفت کاری و نوع بیمارستان رابطه معنی دار وجود داشت(05/0>P). نتیجه گیری: با توجه به اینکه حوادث بررسی شده در هر سه بیمارستان حداقل یکبار رخ داده بودند، لزوم توجه به امر پیشگیری از حوادث، امری ضروری است. مدیریت حوادث بیمارستانی و پیشگیری از وقوع حوادث با توجه به ماهیت پیچیده بیمارستان نیاز به عزم راسخ تمامی کارکنان و مدیریت سازمان بیمارستان دارد.

هدف: شناسایی رفتار اطلاع یابی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد و اندازه گیری میزان مهارت آنها در بازیابی اطلاعات به منظور بهبود وضعیت اطلاع یابی در بین آنان.روش/ رویکرد پژوهش: 243 پرسشنامه میان اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد توزیع و 200 پرسشنامه تکمیل و جمع آوری شد. این پرسشنامه با 24 سوال بسته از نوع محقق ساخته و با الهام از سایر پرسشنامه های مشابه طراحی و قبل از توزیع نهابی به نظرخواهی تعدادی از اساتید متخصص در رشته های کتابداری و اطلاع رسانی و نیز تعدادی از اساتید حوزه پزشکی شاغل در منطقه گذاشته شد و به توصیه های آنها عمل گردید .(Pilot Study) داده ها در نرم افزار spss وارد و بر اساس آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: 72 نفر از اعضای هیات علمی تاثیر کتابخانه را در جست و جوی اطلاعات، در حد متوسط بیان کرده اند. مهم ترین مجرای دستیابی به اطلاعات، پایگاه ها و کتابخانه های دیجیتالی و الکترونیک هستند. بیشترین آشنایی با منابع چاپی و الکترونیکی رشته های پزشکی و علوم وابسته، به ترتیب مربوط به Index Medicus و PubMed است. همچنین ارتقا کیفیت تدریس مهم ترین انگیزه و هدف از جست وجوی اطلاعات بیان شده است. از میان منابع الکترونیکی مورد استفاده، کتاب های الکترونیکی و از میان منابع چاپی، کتب تخصصی در اولویت قرار دارند. مهم ترین مشکل در دستیابی به اطلاعات الکترونیکی و چاپی، به ترتیب سرعت پایین خطوط ارتباطی و مخابراتی برای ارسال و دریافت اطلاعات و کمبود وقت عنوان شده است.نتیجه گیری: رفتار اطلاع یابی اعضای هیات علمی یزد در دسترسی آنان به اطلاعات مورد نیاز در سطح مطلوب نیست.

مقدمه: فرسودگی شغلی حالتی از خستگی روانی و نوعی واکنش عاطفی و انفعالی ناشی از استرس مزمن محل کار است که به طور صحیح مدیریت نشده. پزشکان نسبت به جمعیت عمومی بیشتر دچار فرسودگی شغلی می شوند و این امر در بین دستیاران بیشتر است. هدف از این مطالعه بررسی فرسودگی شغلی بین دستیاران دانشگاه علوم پزشکی یزد می باشد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی تحلیلی، بر روی 214 دستیار پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال تحصیلی 1402-1401 بر اساس پرسش نامه فرسودگی شغلی Maslach انجام شد. برای رتبه بندی شدت فرسودگی شغلی از حد نصاب 33و 66 درصد استفاده شد. یک سوم ابتدایی فاقد فرسودگی، یک سوم میانی فرسودگی متوسط و یک سوم آخر دارای فرسودگی شدید در نظر گرفته شدند. هم چنین میزان پشیمانی دستیاران از انتخاب رشته پزشکی و رشته تخصصی و اولیت های رفاهی آن ها سوال شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS version 16 و آمون های آماری T test و ANOVA آنالیز شدند. نتایج: 151 دستیار از کل 214 دستیار (70/5%) با میانگین سنی 5/02±31/91 سال در این مطالعه شرکت کردند. میانگین فرسودگی شغلی در بین آن ها 26/97±51/25 بود. فرسودگی شغلی با جنسیت، تأهل، داشتن فرزند، نوع رشته (جراحی یا غیرجراحی) و سال دستیاری تفاوت معنی داری نداشت. بیشترین فرسودگی شغلی به ترتیب در رشته های اطفال، ارتوپدی و قلب و کمترین فرسودگی در رشته های طب اورژانس، عفونی و چشم مشاهده شد. این تفاوت در بین رشته ها معنی دار بود (P =0. 003). مهمترین مورد رفاهی مورد تایید دستیاران کمک هزینه تحصیلی مناسب (77/5%) و ساعت کار کمتر (76/8%) بود. میزان پشیمانی از انتخاب رشته پزشکی 63 نفر (41/7%) و رشته دستیاری 38نفر (25/2%) بود. همبستگی معنی داری بین سن و فرسودگی شغلی دیده نشد ( p=0. 057). نتیجه گیری: بیش از نیمی از دستیاران دانشگاه دچار فرسودگی شغلی با شدت غالباً متوسط هستند. توصیه می شود ضمن بهبود شرایط دستیاران، مطالعات بیشتر و دقیق تری انجام و این مساله به صورت دوره ای مورد سنجش و بررسی قرار گیرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: سردرد جزء شایع ترین شکایت های پزشکی می باشد. یکی از علل مهم و شایع آن میگرن است. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع میگرن در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یزد بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی به روش مقطعی در سال 1395 انجام شد. تعداد 400 دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یزد به روش تصادفی انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد خودایفا، مطابق معیارهای بین المللی سردرد (IHS) بود. داده ها با نرم افزار SPSS16 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: از400 دانشجوی مورد مطالعه 58 درصد مونث و 5/72 درصد مجرد بودند. 5/75 درصد درمقطع بالینی تحصیل کرده و 7/51 درصدساکن خوابگاه بودند. شیوع میگرن، 3/10 درصد بدست آمد که در زنان 34/12 درصد و در مردان 27/7 درصد بود. 39 درصد بیماران میگرن اورا داشتند. سردرد یک طرفه ضربان دار (000/0= p) و همراهی سردرد با تهوع، استفراغ (000/0= p)، ترس از صدا (035/0= p) و نور (000/0= p) در بیماران مبتلا به میگرن بیش تر و سردرد مبهم (001/0= p) در غیرمیگرنی ها شایع تر بود. اکثر سردردهای میگرنی (5/80 درصد) متوسط/شدید و بیش تر سردردهای غیرمیگرنی (3/56 درصد) خفیف بودند (000/0= p). سابقه خانوادگی مثبت (028/0= p)، مراجعه به پزشک (000/0= p) و تسکین سردرد با دارو (035/0= p) در میگرنی ها شایع تر بود. استنتاج: شیوع میگرن در این مطالعه مشابه سایر مطالعات بود. چون اکثرسردردهای میگرنی متوسط وشدید بوده و به مداخلات درمانی نیاز دارد، توجه به این بیماری وکنترل عوامل تشدیدکننده به ویژه دردانشجویان پزشکی اهمیت زیادی دارد.

مقدمه: بیماری هپاتیت B به وسیله واکسیناسیون قابل پیشگیری میباشد در حالی که در صورت ابتلاء به آن مواردی چون هپاتیت برق آسا و کشنده، هپاتیت مزمن، سیروز و بدخیمیهای کبدی و حالت ناقلی ممکن است مشاهده شود. مواد و روش: مطالعه از نوع توصیفی و روش مطالعه به صورت مقطعی و روش نمونه گیری به صورت سرشماری از کلی دانشجویان پزشکی مشغول به تحصیل (416 نفر) در زمان انجام این تحقیق بود. اخذ اطلاعات به وسیله پرسشنامه ای بود که توسط دانشجویان پر میشد و سرانجام اطلاعات جمع آوری شده توسط کامپیوتر برنامه SPSS پردازش میگردید.نتایج: از مجموع 416 نفر دانشجو (194 نفر مرد و 222 زن) 273 نفر (65.6%) آنها اقدام به واکسیناسیون بر علیه هپاتیت B کرده بودند که از این تعداد بیشترین موارد اولین تزریق مربوط به دوره فیزیوپاتولوژی بود. از نظر جنس میزان واکسیناسیون در مردان بیش از زنان (69.1% در مقابل 62.6%) و شایعترین علت عدم واکسیناسیون نداشتن فرصت مناسب بود. شایعترین علت عدم تکمیل دوره واکسیناسیون (سه دوز) فراموش شدن زمان تزریق دوز بعدی بود. هدف این مطالعه افزایش میزان آگاهی افراد همراه با افزایش میزان واکسیناسیون بود.بحث: با توجه به اینکه دانشجویان پزشکی به خاطر مسائل شغلی بیش از سایر افراد جامعه در معرض ابتلاء به این بیماری میباشند و با توجه به نتایج فوق که تعدادی از دانشجویان پزشکی حتی در سالهای آخر تحصیل هنوز واکسینه نشده بودند و میزان واکسیناسیون به دانشجویان یادآوری شده و مراکز واکسیناسیون در دسترس آنها باشد.